Sathya Sai Baba Hareketi

Sathya Sai Baba olarak adlandırılan ve yirminci yüzyılın başlarında ortaya çıkan bu hareketin lideri olan Sathya Sai, 1926 yılında Andhra Pradesh’in köyü olan Puttaparthi’de dünyaya gelmiştir. Sathya Sai’nin, 1918 yılında ölen aziz Shirdi Sai Baba’nın reenkarnasyonu olduğuna inanılmaktadır. Hindistan’ın küçük bir köyünde yaşayan Shirdi Sai’nin hem Hindular hem de Müslümanlar tarafından saygı duyulan bir kişi olduğu kabul edilmektedir. Öyle ki o öldükten sonra nereye gömüleceği ile ilgili Hindular ve Müslümanlar arasında tartışmalar yaşandığı bilinmektedir.

Shirdi Sai Baba’nın Hindistan’da hemen hemen her yerde ona adanmış tapınakları bulunmaktadır. İnsanlar o öldükten sonra bile Shirdi Sai Baba’nın kendilerine yardım edeceğine inanmaktadır. Ölümünden sonra pek çok reenkarnasyonu olduğunu iddia eden olmuştur ancak hiçbirisi 1926 yılında doğan Sathya Sai Baba kadar etkili olmamıştır. Çocukluk dönemleri sessiz sakin olan Sathya Sai’nin sezgisel güçlere sahip olduğu, genç yaşlarında uzun bir hastalık süresi geçirdiği ve 1940 yılında kendisini Sai Baba olarak ilan ettiği anlatılmaktadır.

Shirdi Sai’nin reenkarnasyonu olduğunu söyledikten sonra adanmışlık şarkısı olarak bilinen şarkıyı öğretmiştir. 1944 - 1945 yılına kadar bir Brahman kadının yanında kalan Sathya Sai Baba, meditasyon yapmanın kişinin varoluşundaki zorlu geçişi kolaylaştıracağını söylemiştir. 1957 yılında Hindistan’ın kuzeydeki şehirlerine ve kutsal yerlere yaptığı ilk seyahatle onun kamusal yönü ön plana çıkmıştır. Tapınaklarda, hastanelerde, okullar ve derneklerde konuşmalar yapmış ve farklı dinlerden olan kişilerle paylaşımda bulunmuştur. Sathya Sai, dünyadan çekilmek yerine insanların her zaman ihtiyaç duyduğu şefkat ve hayırseverliği teşvik etmiştir.

Sathya Sai Baba’nın kendisini Shirdi Sai Baba’nın reenkarnasyonu olarak tanıtması ile harekete ilgi artmıştır. İnsanlığın ruhsal yenilenmesini sağlama amacını taşıdığını söyleyen bu harekette en önemli olan ilkeler; doğru davranış, barış ve ilahi aşk olarak tanımlanmaktadır. Hareketin temelinde yer alan bu ilkeler benzersiz olmamasına rağmen Sathya Sai Baba’nın gösterdiği mucizeler harekete katılma sayısının artmasında büyük rol oynamıştır. Ayrıca hareketin evrensel bir misyona sahip olması ve farklı dine inananların mevcut inançlarını kınamadan kabul etmesi de hareketin yaygınlaşmasında etkili olmuştur.

1960 yılında Sathya Sai tarafından kurulan “Sathya Sai Örgütü” sayesinde hareket etkinlik alanını genişletme şansı yakalamıştır. İlk olarak Hindistan’da faaliyete başlayan örgüt kısa sürede dünyanın farklı yerlerine yayılmıştır. Örgütün logosu beş yapraklı lotus çiçeği şeklindedir ve her bir yaprak beş insani değeri simgelemektedir. Bu yaprakların sırasıyla; sevgi, hakikat, doğruluk, şiddetsizlik ve barışı temsil ettiği kabul edilmektedir. Örgüt sayesinde Hindistan başta olmak üzere farklı ülkelerde, okul, hastane, bakım evleri, enstitüler kurulmuştur. Yapılan bu faaliyetler sonucunda Sathya Sai Baba, geniş kitlelere ulaşmayı başarmıştır. Sathya Sai Baba hareketini bir din olarak kabul etmek yerine onun eklektik bir hareket olduğunu söylemek daha doğru olacaktır. Hindistan’da ortaya çıkan ve bugün dünyanın çok farklı yerlerinde takipçisi bulunan Sathya Sai Baba hareketinin sevgi dilini kullanarak hatırı sayılır bir kitle tarafından kabul edildiği bilinmektedir.