İnancın Zirvesinde: Dağdaki Vaaz

“Dağdaki Vaaz” Hıristiyanlıkta, Nasıralı İsa’nın takipçilerine yapmış olduğu en ünlü konuşma olarak bilinmektedir. Bu konuşma Kanonik olarak kabul edilen Matta İncilinin 5. ve 7. bölümleri arasında yer almaktadır. Diğer Kanonik İncillerde Matta İncilinde olduğu gibi İsa’nın dağdaki vaazını anlatan bölüm bulunmamaktadır. Ancak Matta İncilinde bulunan konuşmaya en benzer ifadeler, Luka İncilinde 6:17-49’da geçmektedir.

Uzun bir içeriğe sahip olması nedeniyle Matta İncilinde yer alan İsa’nın Dağdaki Vaazı’nın yalnızca başlangıç kısmına yer vereceğiz;

Ne mutlu ruhta yoksul olanlara!

Göklerin egemenliği onlarındır.

Ne mutlu yaslı olanlara!

Onlar teselli edilecekler.

Ne mutlu yumuşak huylu olanlara!

Onlar yeryüzünü miras alacaklar.

Ne mutlu doğruluğa acıkıp susayanlara!

Onlar doyurulacaklar.

Ne mutlu merhametli olanlara!

Onlar merhamet bulacaklar.

Ne mutlu yüreği temiz olanlara!

Onlar Tanrı'yı görecekler.

Ne mutlu barışı sağlayanlara!

Onlara Tanrı oğulları denecek.

Ne mutlu doğruluk uğruna zulüm görenlere! Göklerin Egemenliği onlarındır.

Vaazına bu cümlelerle başlayan İsa, vaaz boyunca göklerin egemenliği, yargı, cehennem, yalancı peygamberlik, dua, sadaka, oruç, yemin, tevekkül, zina, boşanma, fakirlik, yumuşak huyluluk, doğruluk, merhamet, barış, zulüm, komşu sevgisi, düşmana davranışın nasıl olması gerektiği gibi pek çok konudan bahsetmiştir.

Yahudiliğin içinden çıkmış bir din olan Hıristiyanlık, İsa etrafında şekillenmiştir. İsa, Vaftizci Yahya tarafından Ürdün Nehri’nde vaftiz olunduktan kısa bir süre sonra ilahi görevine başlamıştır. Vaftizinin ardından kendi etrafında öğrenciler toplamaya ve vaazlar vermeye başlamıştır. Bu süre içerisinde hastaları iyileştirmiş; cinli, saralı ve felçli hastalara şifa vermiştir. Böylece İsa, halk tarafından tanınmaya ve takip edilmeye başlanmıştır.

Dağdaki Vaaz, İsa’nın doğru yaşamın ebedi rehberi olan sözleri dile getirmesidir. Dağda yaşanan bu konuşma, Yahudilikteki Sina Dağı vahyine benzetilmektedir. Yahudiliğin içinden çıkan Hristiyanlık, Yahudilikte olduğu gibi yalnızca seçilmiş bir millet üzerinden değil tüm inananlar üzerinden ilerler. Burada Tanrı, ateş ve duman yerine insan biçiminde vaaz etmiştir. Sinclair Ferguson, İsa’nın Dağdaki Vaaz’ıyla Tevrat’taki yasaları genişlettiğini ifade etmiştir. İsa yasayı zayıflatmamış, tam aksine Ferisilerin yapmış olduğu şekline karşı çıkmıştır.

İsa’nın vaazında dikkat çeken önemli bir nokta, insanların birbirlerini sevmesine ve birbirlerine karşı nazik olmaları gerektiğine yapılan vurgudur. Kişilerin birbirlerini eleştirmek yerine önce kendi günahları ve eksiklikleriyle ilgilenmesi gerektiğini öğütlemektedir.

Dağdaki Vaaz, Hıristiyanlar açısından eski öğretiler şeklinde değil evrensel bir miras olarak kabul edilmektedir. Vaaz’da geçen emirlerin, inananlarda, merhametin yargıya galip geldiği, sevginin korkuyu yok ettiği bir dünya oluşturma çabasını meydana getirmeyi amaçladığına inanılmaktadır. İsa’nın Celile’de vermiş olduğu bu vaaz, Hıristiyanlar için yol gösterici bir özelliğe sahiptir.