İnancın Koruyucuları: Dominikenler

Resmi ismi “Ordo Fratrum Praedicatorum” olarak bilinen Dominikenler tarikatı, Katolik Kilisesi’nin dört büyük dilenci tarikatlarından biridir. 12. ve 14. yüzyıllarda ortaya çıkan Katharlar, Bogomiller ve Albililer’e karşı Katolik Kilisesi’nin öğretilerini yaymak ve sapkın inançları ortadan kaldırmak misyonunu taşıyan Dominikenler, Engizisyon mahkemelerinde almış oldukları aktif rolden dolayı halk tarafından “Tanrı’nın köpekleri” anlamına gelen “domini canes” olarak tanınmışlardır. 1215 yılında St. Dominic tarafından kurulan bu tarikat, Hıristiyanlık ve bilim tarihinde kalıcı izler bırakmıştır.

1216 yılında Papa III. Honorius tarafından onaylanan Dominiken tarikatının temel misyonu, Fransa’nın güneyinde çıkan sapkın gruplara karşı vaaz vermektir. Bu bağlamda geleneksel tarikat anlayışına sahip olan Dominikenler; itaat, fakirlik, bekârlık yeminini uygulamışlar ancak misyonları nedeniyle inziva hayatı yerine İncil’i vaaz etmeyi kendilerine görev bilmişlerdir. Çünkü Dominiken tarikatının ortaya çıktığı dönemde Katolik Kilisesi’nin Heretiklerle mücadele içerisinde olduğu bilinmektedir. Heretik gruplarla mücadele etmek için ise İncil’in insanlara anlatılması gerekmektedir. Dominiken tarikatı bu görevi yerine getirmek için manastırlarını sessiz sakin yerlere değil, şehirlerin içlerine inşa etmiş ve her an halka ulaşmayı hedeflemiştir. Bu tarikat Heretiklerle olan mücadelede engizisyon mahkemelerinde vermiş oldukları acımasız cezalarla bilinmekte ve bu durumun da Heretikler üzerinde etkili olduğu kabul edilmektedir. Hem engizisyon mahkemeleri hem de Dominikenler’in vermiş oldukları başarılı İncil vaazları ile pek çok Heretik grup engellenmiş, insanlar yeniden kiliseye yönelmiştir.

Dominiken tarikatının yapmış olduğu bir diğer önemli faaliyet de misyonerlik çalışmalarıdır. Dünya çapında vaaz verme işine girişen Dominiken vaizler, kısa sürede dünya üzerinde pek çok yere ulaşmayı başarmışlardır. Dominiken vaizler gittikleri bölgelerde manastır kurmuş; oranın dil, kültür ve geleneklerini öğrenerek onların hayatlarına entegre olmayı başarmışlardır. Bu sayede yerel halk ile kolay şekilde iletişim kurmuş ve kabul edilebilirliklerini artırmışlardır. Öyle ki dil öğrenimine olan yatkınlıkları Dominikenler’i yabancı dil okulu açmaya teşvik etmiş ve bu alanda çalışmalar yapmalarına neden olmuştur.

Protestan reformuna karşı Kilise’nin yanında yer alan Dominikenler, karşı reform olarak adlandırdıkları bu çalışmalarla Katolik Kilisesi’ne katkıda bulunmuş, yapılan tartışmalarda etkili rol oynamışlardır. Eğitime önem veren Dominiken tarikatı, Orta Çağ üniversitelerinde akademik çalışmalar yapmış ve Kilise içinde etkili olan isimlerin yetişmesine katkıda bulunmuştur. Günümüzde halen İncil’in duyurulması için çalışmalarını sürdüren Dominiken tarikatı, aktif olarak sosyal medya ve internet üzerinden özellikle gençlere ulaşmayı amaçlamaktadır. Tarikatın bütünlüğünü korumaya çalışan Dominikenler, birbirleri ile dayanışma içinde bulunarak İncil’i yayma çabasındadırlar.