İçte İletişim İçsel İletişim

Bir bireyin kendi içinde iletişim kurması; mesajların hem göndericisi hem de alıcısı olarak konumlanması ile ilerleyen süreç, içsel iletişim olarak tanımlanmaktadır. Bireyin ilk iletişimi kendiyle olan iletişimdir. Bilinçli olarak kendi kendine gerçekleşen bu iletişim türü dünyada nitelik ve nicelik bakımından en sık ve yoğun olarak ifade edilmektedir. Bu iletişim türü insanın uykusu dışında kesintisiz devam eder.

İnsanın içsel iletişimi, kendi varlığını anlamasıyla başlar. Bir bebeğin anne karnındaki hareket ve davranış biçimleri ile ortaya çıkan iletişimi, bu iletişimin başlangıcı olarak görülmektedir. Doğduğu andan itibaren gerçekleşen ilk ses çıkarış ile anne karnı dışındaki iletişimi başlar. Bebeğin büyüme sürecinde beş duyu organını algılaması ile önce kendisini sonra çevresini tanır ve anlamlandırır. Bu tanıma sürecinde gerçekleşen anlamlandırmada, kendisi ile iletişim sürecine egemen olması etkilidir. Çocukluktan gençliğe ilerleyen süreçte bireyin kültürü ve ailesel yapısı iletişim sürecinde etkilidir. Eğitim- öğretimi, sosyalleşmesi ile beraber sosyal çevresi de içsel iletişimini her yönden etkiler.

Bireyin kendi ile iletişim süreci diğer iletişim türlerinden bağımsız değildir. İçsel iletişimi diğer iletişim türleri ile uyumlu ya da uyumsuz olabilir. Bireyin düşünceleri, düşüncelerini dile getiriş biçimi ve iletişim sürecinde tercih edilen dil, diğer iletişim türlerini etkileyen unsurlardır. Örneğin bireyin siyasal görüşünü karşı tarafa iletirken düşüncelerine ek kullandığı dil ile karşı tarafı etkileyebilir. Özetle hem fiziksel hem de ruhsal açıdan kişinin içsel iletişimi, diğer iletişim türlerini şekillendirir.

Bireyin içsel iletişiminde etkili olan nitel veya nicel etkiler bireyi her açıdan etkiler. Dolayısıyla her bireyin içinde bulunduğu fiziksel, ruhsal ve toplumsal konumu farklılık arz eder. Bu da iletişim diline yansır. Anlaşılacağı gibi, koşulların saptayıcılığı kendisiyle iletişim biçiminde belirleyici bir rol oynar.

Bireyin kendisiyle iletişimi içinde bulunduğu toplumsal çevrede ve bireysel tercihlerinde de belirleyici rol oynar. Bireyin seçimler yapması, bu seçimleri gerçekleştirirken aldığı kararın belirleyiciliği içsel iletişimi doğrultusunda gerçekleşir. Birey kendisi ile iletişimini gerçekleştirirken hem akılcı-faydacı düşüncelerde bulunabilir hem de mücadeleci düşüncelerde bulunabilir. Kendisi ile herhangi bir konu ile ilgili kar-zarar hesabında bulunabilir, risk alma yönünde adımlar atabilir. Kişinin problem çözme yeteneği, kendisini temsil kabiliyeti, duygularını yönetebilmesi gibi kişisel unsurları da içsel iletişimi ile bağlantılıdır.

Bireyin içsel iletişimi yaşamın her anında bilinçli şekilde sürer. Bireyin öncelikle anne-babası ile kurduğu bağ ile başlayan iletişimi, hayatında belirleyici rol oynayacak diğer kişi ve etkenlerle gelişmeye devam eder. Bir insan, yaşadığı bir olay, okunan bir kitap bireyin içsel iletişimine katkı sağlar. Olumlu ya da olumsuz gerçekleşecek bu katkı, bireyin var olan durumu yorumlaması ve anlamlandırması ile bağlantılıdır. Bireyin içsel iletişimi geliştirecek adımlarda bulunması yine kendisi açısından fayda sağlamaktadır.

Yetişkinlerin kendisiyle iletişiminde sosyal yapının egemenliği çok daha fazladır. Dolayısıyla, kendisiyle iletişim, sürekli tartmalar ve karar vermeler, plan yapmalar ve vazgeçmelerle doludur. Bunlarda da egemenlik kesinlikle kayıtsız şartsız olarak bireyin elinde değildir. Bireyin kendini ifade ediş biçimi, imajı, statüsü kendi elindedir. Egemen olduğu bu süreci yönetebilmesi de kabiliyetine bağlıdır. İnsan sosyal bir varlıktır. Sürekli bir hareket ve değişim içerisinde olan insan yönetebildiği bu iletişim türünde ne derece aktif olursa, diğer tüm alanlarda da etki sağlayacaktır.