Hint Kıtasının En Genç Dini İnancı: Sihizm

Sihizm dünya üzerinde bulunan en genç dinlerden biridir. Yaklaşık beş yüz yıl önce Hindistan’ın Pencap eyaletinde ortaya çıkmıştır. Sihizm’in ortaya çıktığı dönemde Hindistan toprakları hem Hinduizm’e hem de İslam’a ev sahipliği yapmaktaydı. Sihizm öğretisini ortaya koyan kişi olarak kabul edilen Guru Nanak, 1469 yılında Pakistan’da Lahor’un güneybatısında bulunan Talwandi köyünde doğmuştur. Kşatriya kastına mensup olan Nanak, Sihizm’in kurucusu olarak kabul edilmektedir.

Guru Nanak’ın çocukluğundan itibaren farklı özelliklerinin olduğu kabul edilmektedir. Onun çeşitli mucizeler gösterdiği ve yoğun meditasyonlar yaptığı anlatılmaktadır. Bir gün Nanak sabah banyosunun ardından geri dönmemiş ve kıyafetleri nehir kıyısında bulunmuştur. Bu durum görülünce onun öldüğü düşünülmüş, nehir kontrol edilmiş fakat Nanak bulunamamıştır. Ailesi ve arkadaşları bu durum karşısında kederlenmiştir. Bu olayın yaşanmasından üç gün sonra Nanak geri gelmiş ve günlük abdestini almak için nehre indiğinde Tanrı’nın lütfunun kendisine verildiğini ve bu lütfu başkalarına yaymakla görevlendirildiğini söylemiştir. Nanak’ın Tanrı lütfunu aldıktan sonra ilk olarak “Hindu ve Müslüman yoktur! O halde ben Tanrı’nın yolunu takip edeceğim.” dediğine dair genel bir kabul bulunmaktadır. Nanak, yaşadığı tecrübe ve insanlara yaymakla görevlendirildiği lütfu, insanlara ulaştırabilmek amacıyla seyahatlere gitmeye başlamıştır. Hindular ve Müslümanlar arasında ayrım yapmamış, öyle ki her iki grup içinde uygun olarak kabul edilen kıyafetler giymiştir. Pek çok bilim adamı da Guru Nanak’ın öğretisinde hem Hinduizm’in hem de İslam’ın izleri olduğunu savunmaktadır.

Guru Nanak’ın ölümünün ardından yerine Nanak’ın tayin ettiği Guru Angad geçmiştir. Guru Nanak’tan sonra dokuz adet Guru ile Sihizm devam ettirilmiş, son Guru olan Gobind Singh’ten sonra ebedi Guru olarak kabul edilen ve Sihler’in kutsal kitabı olan “Guru Grand Sahib/Adi Grand” insanlara rehberlik etmeye başlamıştır. 1430 sayfadan oluşan Guru Grand Sahib, Sihler için son derece kutsal kabul edilmekte ve onun bulunduğu yerin kutsal haline geldiğine inanılmaktadır. Evlerde genellikle kitabın tamamı değil, sık okunan bölümlerin yer aldığı dua kitapları bulunmaktadır.

Sihizm, diğer Hint kökenli dinlerde var olan ölüm sonrasına ait yeniden bedenleşme anlayışını kabul etmektedir. Bununla beraber Sihler diğer Hint dinlerinden farklı bir Tanrı anlayışına sahiptir. Sihler “Yüce Gerçeklik” olan “İlahi Bir'e” inanmaktadır. Bu nedenle Sihizm’in tek tanrılı bir din olduğu kabul edilmektedir. Sihler için bu "İlahi Tanrının", tasvir ve temsil edilmesi yasaktır. O, zamanın ötesindedir, tüm inançları ve tanrıları kuşatmaktadır.

Sih dinine inananlar da tıpkı Budistler gibi Hinduizm’deki kast anlayışını kabul etmemektedir. Kurtuluş için herhangi bir kasta mensup olmanın bir önemi olmadığına inanmakta ancak bazı alanlarda kast sisteminin kurallarını uygulamaktadırlar. Örneğin; Sihlerin kendi kastları içerisinde olan kişilerle evlenmeleri gerekmekte, kastlar arası evlilik kabul edilmemektedir.

Sihler’in kutsal mekanı Amritsar’da bulunan “Altın Tapınak”tır. Adi Grand’ın bir kopyası Guru Arjan tarafından Altın Tapınağa koydurulmuştur. Tapınağın dört yönde de kapısı bulunmakta ve bu da tapınağın her kasttan insana açık olduğu anlamını taşımaktadır. Tapınağın önündeki büyük havuzun iyileştirici etkisi olduğuna inanılmaktadır. Sihler için hac mekanı olarak kabul edilmektedir.

Günümüzde 25-30 milyon arasında Sih olduğu bilinmektedir. Bu sayının yüzde sekseni Hindistan’ın farklı bölgelerinde yaşamaktadır. Geri kalan yüzde yirmisi ise Kanada’nın çeşitli eyaletlerinde bulunmaktadır.