Empresyonizm'den Post-Empresyonizm'e: Vincent Van Gogh

19. yüzyıl sanatının önemli bir ismi ve post-empresyonist olan Vincent Van Gogh, 30 Mart 1853 yılında Hollanda’nın Groot-Zundert kasabasında dünyaya gelmiştir. Yaşayan altı çocuğun en büyükleri olan Van Gogh, babası Theodorus Van Gogh ve annesi Anna Cornelia Carbentus’un ilk oğulları olan Vincent’in ölümünden sonra dünyaya gelmiş ve ölen kardeşi ile aynı ismi taşımıştır.

Van Gogh ailesinin yaşadığı ekonomik sıkıntılar nedeniyle on beş yaşında çalışmak zorunda kalmış ve amcasının da ortak olduğu bir sanat tüccarının yanında işe başlamıştır. Ardından Londra ve Paris’te çalışan Vincent’in aslında sanat ticaretinden hiç hoşlanmadığı bilinmektedir. 1874 yılında sevdiği kadın tarafından reddedilmesi, insanlardan uzaklaşmasına ve yalnızlaşmasına neden olmuştur. Bu reddedilmenin ardından İncil’den başka diğer bütün kitaplarını atan Van Gogh, insanlığa hizmet etmek için teoloji eğitimi almaya başlamıştır. Ancak yaptığı bazı itirazlar onun otoriteyle ters düşmesine neden olmuştur. Her şeye rağmen Van Gogh, Belçika’da bir maden bölgesinde misyonerlik yapma görevini üstlenmiştir. Burada çok fazla gözlem yapma şansı yakalayan Van Gogh, aynı zamanda “The Potato Eaters” (Patates Yiyenler) tablosu için ilham almıştır. Maden bölgesinde yoksullar arasında yaşarken kendisinin de bütün mal varlığını dağıtması ve bütün bunların önemsiz olduğunu dile getirmesi, Hıristiyan öğretisini gereğinden fazla ciddiye alması suçlamasıyla görevden alınmasına neden olmuştur.

Yaşadıklarının ardından inancının yok olduğunu hisseden Van Gogh, bu gün tanınmasına neden olan ressamlık mesleğine başlamıştır. 1880 yılında başladığı bu serüveni 1890 yılına kadar devam ettirmiş ve çok sayıda eser üretmiştir. Çizim eğitimi alan ve doğayla çalışmaya başlayan Van Gogh en büyük destekçisi olan kardeşi Theo’nun yanına Paris’e gitmiştir. Burada sanat galerilerini gezmiş ve sanatta yeni bir akım olan empresyonizmi (izlenimcilik) keşfetmiştir. Bir süre sonra Fransa’nın güneyinde bulunan Arles’e taşınmış ve kariyeri açısından en verimli olduğu dönemleri burada geçirmiştir. 1888 yılında post-empresyonist (yeni izlenimcilik) tarzını belirginleştirmiştir. Aynı yılın Noel arifesinde, birlikte yaşadığı ve beraber çalıştığı Gauguin ile yaşanan tartışma sonucunda Gauguin’i usturayla kovaladığı daha sonra da kendi kulağını kestiği iddia edilmektedir. Ancak olayı inceleyen Hans Kaufmann ve Rita Wildegans ulaştıkları polis kayıtlarından hareketle Van Gogh’un kulağını kesen kişinin Gauguin olduğunu fakat her ne yaşandıysa olayı Van Gogh’un üstlendiğini söylemektedir. Bu olayın ardından Van Gogh’un kulağı sarılı olan oto portresini yaptığı ve bir süre sonra yaşadığı zihinsel problemler nedeniyle hastaneye yatırıldığı bilinmektedir.

On iki ay sürdüğü bilinen akıl hastanesi süresince ilhamı doğrudan gözleme dayalı olan Van Gogh, resimlerini ezbere çalışmak zorunda kalmıştır. Hastaneden çıktıktan sonra Fransa’nın kuzeyinde yerel bir handa kalan ve düzenli olarak kalp uzmanı Paul Gachet’ı ziyaret eden Van Gogh’un neredeyse her gün yeni bir tablo yaptığı bilinmektedir.

27 Temmuz 1890’da Vincent Van Gogh’un elinde dolu bir tabancayla resim yapmak için dışarı çıktığı ve kendisini vurduğu bilinmektedir. Kendisini vurduktan sonra odasına geri dönmeyi başaran Van Gogh, kanlar içinde bulunmuş ve iki gün sonra henüz 37 yaşında iken kardeşi Theo’nun kollarında ölmüştür. Kardeşinin ölümünden etkilenen Theo, Van Gogh’tan altı ay sonra Hollanda’da bir akıl hastanesinde hayatını kaybetmiştir.

Van Gogh’un, “Wheatfield with Crows” (Buğday Tarlası ve Kargalar) isimli tablosunun son tablosu olduğu ve yaşadığı iç bunalımları tasvir ettiğine dair yapılan yorumlar iki grubun ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu argümanı kabul edenlere karşı çıkanlar bunun tamamen kurgulanmış bir olay olduğunu savunmaktadır. Esasında bu iddiaların ateşlenmesine neden olan 1934 tarihli bir roman ve 1956 yılında bu romanın beyaz perdeye aktarılmasıdır. Filmde Van Gogh “Wheatfield with Crows” tablosu üzerinde çalışırken bir karga sürüsü etrafında dönmeye başlamaktadır. Resme kalın fırça darbeleriyle kargaları boyayan görüntünün ardından kamera farklı bir açıya kaymakta ve aniden bir silah sesi duyulmaktadır. Filmin bu son sahnesinin Van Gogh’un son tablosunun “Wheatfield with Crows” olduğu iddialarını güçlendirdiği düşünülmektedir. Ancak araştırmacılar tarafından bu tablonun Van Gogh’un son tablosu olmadığı ifade edilmektedir.

Van Gogh’un ölümünden sonra kardeşi Theo’nun karısı Johanna, Van Gogh’un bütün eserlerini toplamak için çabalamıştır. 17 Mart 1901 yılında Van Gogh’un yetmiş bir tablosu Paris’teki bir sergide sergilenmiş ve ünü bir anda artmıştır. Annesi Anna Cornelia, oğlunun bir sanat dehası olarak anıldığını görebilecek kadar uzun yaşamış ve 1907 yılında o da ölmüştür.